TWÓRCY
JADWIGA HRYNIEWIECKA
Urodziła się 20 czerwca 1903 r. w Niżnym Nowogrodzie n. Wołgą. W latach 1919-1924 uczęszcza do Szkoły Tańca Scenicznego i Umuzykalnienia Tacjanny i Stefana Wysockich. W 1924 roku podejmuje naukę w szkole Mary Wigman – prekursorki niemieckiego ekspresjonizmu tanecznego. W 1925 roku Hryniewiecka rozpoczyna pracę artystyczną w „Reducie” wileńskiej (teatrze-instytucie), jako kierownik działu plastyki ruchu scenicznego, kształci późniejszych, wybitnych artystów teatru. Od 1927 roku wiąże się z osobą Leona Schillera, pracując (ze swym mężem Dobiesławem Damięckim) w teatrach przez niego kierowanych. Z Schillerem współtworzy teatr walczący, teatr inscenizacji. W 1934 roku pełni funkcję baletmistrza, choreografa i solistki w warszawskim Teatrze Wielkim. Wraz z Juliuszem Cieplińskim podejmuje trud zreformowania tamtejszego baletu. Równolegle od 1933 roku prowadzi własną szkołę tańca artystycznego, a także współpracuje ze wszystkimi znaczącymi ośrodkami teatralnymi II Rzeczypospolitej. W czasie wojny pracuje jako kelnerka, sanitariuszka, organizuje także pomoc dla więźniów. W 1945 roku Hryniewiecka opracowuje choreograficznie w Teatrze wojska Polskiego słynną inscenizację „Krakowiaków i Górali” L.Schillera. Współtworzy PZPiT Mazowsze, jest jego pierwszym choreografem. Kształci instruktorów amatorskiego ruchu artystycznego w Ośrodku w Skolimowie, na kursach CPARA, wydaje publikacje repertuarowo-metodyczne.
Hryniewiecka, nieprzerwanie przez 30 lat była kierownikiem artystycznym Zespołu Tańca Ludowego „HARNAM”. Jej dzieła należą do klasyki choreografii polskiej, Jej wychowankowie zasilają najbardziej znaczące instytucje artystyczne. Jadwiga Hryniewiecka to wspaniały przykład wielkiej twórczej indywidualności, służącej zarówno profesjonalistom sceny, jak i miłośnikom-amatorom. W roku 1986 obchodziła Jubileusz 65-lecia pracy artystycznej. Zmarła w Warszawie 20 czerwca 1988 roku.
MARIA SZKUDLAREK
Urodziła się w Łodzi 6 grudnia 1917 r. Znakomity pedagog. Wielki przyjaciel dzieci i młodzieży. Od 1945 roku, kierownik placówki kulturalnej, która wiele razy zmieniała swoją nazwę, ale zawsze i niezmiennie działał na rzecz miasta i środowiska. Pani Maria powołała do życia i stworzyła: teatr dramatyczny, chór, teatr kukiełkowy, zespoły muzyczne, orkiestry i koła literackie. Nie przypuszczała, że baletowa wstawka do inscenizacji sztuki Haijermansa „Nadzieja”, a potem „Matki” Gorkiego da początek Zespołowi Tańca Ludowego „HARNAM”. Wieloletnia współpraca z Hryniewiecką doprowadziła do powstania zespołu, który prezentował, propagował i upowszechniał tańce i pieśni ludowe z terenu całej Polski.
Maria Szkudlarek posiadała znakomitą umiejętność zgromadzenia, a co najważniejsze zainteresowania młodych ludzi, którzy bez reszty oddali się trudnej sztuce tańca. Pieczołowicie dbała o to, aby przez taniec wyrażali swój stosunek do ludzi i kultury narodowej. Zajmowała się także oprawą plastyczną Zespołu. Gromadziła oryginalne i absolutnie autentyczne kostiumy, komponowała je i znakomicie eksponowała, pomagając w ten sposób Hryniewieckiej w tworzeniu ogromnego i przebogatego repertuaru. Maria Szkudlarek przez 34 lata dbała o podtrzymanie ciągłości, zachowanie tradycji i stylu Zespołu, szczególny nacisk kładąc na sprawy wychowawcze. W długofalowym procesie edukacyjnym próbowała kształtować wrażliwość, przedstawiać najlepsze wzorce osobowe, a także starała się by wszechstronnie przygotować młodych ludzi do życia przez sztukę. Była osobą bardzo skromną i zawsze pozostającą w cieniu. Zmarła 1 maja 1991 roku.